Karaluchy w domu – jak wytępić? Jakie choroby przenoszą?

Karaluchy w domu - jak je wytępić i rozpoznać? Jakie choroby przenoszą?

Karaluchy w domu to problem, który szybko może urosnąć do rangi inwazji. Co zrobić, gdy owady te już się pojawiły? Jak wygląda ugryzienie po karaluchu i jakimi chorobami można się zakazić? Czym różni się karaluch od prusaka? Jak skutecznie wytępić te szkodniki? Podpowiadamy w artykule.

Karaluchy w domu – skąd się biorą? Przyczyny

To, że w domu znajdują się karaluchy nie zawsze oznacza, że mieszkanie jest nieposprzątane. Karaluchy niestety mogą zagnieździć się w każdym domu, nawet tym najbardziej higienicznym. Jedyne, czego potrzebują do życia to temperatura powyżej 20°C oraz pobliskie źródło wilgoci i jedzenia, którym mogą być zarówno produkty żywnościowe, jak i… tekstylia, papier, a nawet skóra ludzka! Karaluchy w domu to nie lada problem, ponieważ mogą nie tylko sprawiać nieprzyjemność swoją obecnością, ale i przenosić różne choroby oraz utrudniać życie osobom cierpiącym na astmę.

W jaki sposób karaluch może dostać się do mieszkania? Możemy go nieświadomie przynieść do domu w opakowaniu z żywnością ze sklepu, albo w kupionym używanym sprzęcie domowym. Największe ryzyko pojawienia się karaluchów w domu wynika jednak często z bliskości zakładu gastronomicznego, basenu lub sklepu zoologicznego. Nierzadko karaluchy pojawiają się w mieszkaniach poprzez kanalizację.

Karaluchy – jakie choroby przenoszą?

Karaluchy należą do grupy karaczanów (należą do nich np. prusaki). Z natury są wszystkożerne. Jedzą np. papier, tkaniny, skórę, ale też psujące się resztki jedzenia. Można powiedzieć, że w każdym domu karaluchy znajdą dla siebie pożywienie, z którego będą zadowolone. Niestety, zwierzęta te są groźne dla naszego zdrowia i powinniśmy walczyć z nimi, gdy tylko zauważymy jednego osobnika. Mogą bowiem przenosić liczne patogeny, pasożyty i robaki. Udowodniono m.in. przenoszenie przez karaluchy takich chorób, jak: gruźlica, cholera, zapalenie wątroby typu B, dur brzuszny, czerwonka, paraliż dziecięcy. Obecność karaluchów może także doprowadzić do ciężkich postaci alergii oraz ataków astmy. W niektórych przypadkach karaluchy przyczyniają się do egzemy. Na karaluchach bytują liczne bakterie, wirusy, pierwotniaki i grzyby.

Ugryzienie karalucha

W latach 60. ubiegłego wieku naukowcy dowiedli, że karaluchy mogą dokonywać ugryzień u ludzi, zwłaszcza podczas ich snu. Zwykle przebijają się przez miejsca, gdzie skóra jest delikatna, czyli na szyi, łokciach, powiekach. Częściej ugryzienia karaluchów spotykane są także u dzieci – u których karaluchy mogą jeść kawałki skóry nawet w okolicach nosa i warg, powodując infekcję rany. Jak rozpoznać ukąszenie karalucha? Nad nim zwykle pojawia się skorupa, która się rozpala oraz nie goi się przez stosunkowo długi okres. Poniżej przedstawiamy przykładowe zdjęcie takiego ukąszenia.

Oczywiście ugryzienia karaluchów nie są tak powszechne, jak ukąszenia komarów, pluskiew czy much. W dużej mierze są one spowodowane niedoborami wody – bez nich karaluch może przeżyć zaledwie kilka dni. Niestety, w poszukiwaniu wody karaluchy mogą ugryźć człowieka podczas jego snu. Zwykle szukają one wody w resztkach jedzenia wokół ust, a także w ślinie oraz łzach wokół oczu.

Jak leczyć ukąszenie karalucha?

Jeśli po obudzeniu się zauważysz na ciele ślady ugryzień, ustal, który owad mógł je spowodować. W tym celu przeprowadź inspekcję mieszkania oraz udaj się do dermatologa, który przeprowadzi analizę oraz wdroży odpowiednie leczenie. Najczęściej ranę leczy się antyseptycznym nadtlenkiem wodoru, aby zapobiec infekcje. Kolejny krok to zastosowanie maści, aby usunąć wszelkie podrażnienia skóry. Z domowych sposobów poleca się np. użyć kleik z babki lub surowych ziemniaków. Można też okładać ranę naparem z czarnej lub zielonej herbaty. W przypadku alergików często lekarze przepisują odpowiednie leki przeciwhistaminowe.

Gdzie szukać karaluchów w domu?

Podejrzewasz, że masz karaluchy w domu, ale nie wiesz, gdzie mają swoje kryjówki? Wskazówką może być dla Ciebie fakt, że karaluchy nie lubią światła (z tego powodu aktywują się w nocy). Jedynie kiedy karaluchom jest ciasno w kryjówce, wychodzą poza nią na światło dzienne – ale wówczas mamy do czynienia z naprawdę dużą inwazją. Zazwyczaj karaluchy bytują w małych otworach za zlewem, w szczelinach w podłodze, za wymiennikiem ciepła w lodówce, w rysach w murze, w popękanych płytkach, za okapem nad kuchnią, w szczelinach między szafkami a ścianami, a nawet w lukach na przewody rurowe różnych instalacji.

Jak stwierdzić, że w domu są karaluchy?

Ponieważ karaluchy są bardzo zwinne i łatwo przechodzą przez nawet najmniejsze szczeliny, zwykle nie orientujemy się zbyt wcześnie o ich obecności. A populacja karaluchów ma to do siebie, że powiększa się bardzo szybko i niepostrzeżenie. Czy możliwe jest więc rozpoznanie, że karaluchy są w domu? Istnieją pewne ku temu oznaki, np.:

  • Karaluchy odbywają wielokrotnie wylinkę, podczas której pozostawiają skórę w postaci przeźroczystej skorupki w pobliżu gniazda.
  • Karaluchy pozostawiają czasami złoża jaj wielkości połowy ziarnka kawy – również w pobliżu kryjówki.
  • Szkodniki te pozostawiają także odchody wielkości drobiny zmielonej kawy – ok. 1 mm.
  • Na ścianach oraz innych powierzchniach pionowych, mogą tworzyć się liniowe ślady z punktów odchodów.
  • Karaluchy wydzielają ostry i nieprzyjemny zapach.

Karaluchy czy prusaki? Rozpoznawanie

Często karaluchy są jednak mylone z innymi szkodnikami – prusakami. Istnieje między nimi podstawowa różnica. Prusak jest inaczej ubarwiony – ma czerwonobrązową, wręcz bursztynową barwę i posiada 2 ciemne podłużne plamy na głowie. Karaluch natomiast ma prawie czarne ubarwienie, jest większy i mocniej zbudowany – prusak osiąga zwykle 12-15 mm długości, a karaluch 20-30 mm. Poniżej przedstawiamy zdjęcie karalucha oraz zdjęcie prusaka.

Prusak - wygląd, rozpoznawanie
Prusak - wygląd, rozpoznawanie
Karaluch - wygląd, rozpoznawanie
Karaluch - wygląd, rozpoznawanie

Czy można zapobiec inwazji karaluchów?

Istnieje kilka sposobów na to, aby uniknąć pojawienia się karaluchów w domu. Można np. pozamykać wszelkie szczeliny w drzwiach i ścianach, ponieważ karaluchy potrafią łatwo się przez nie przedostawać z sąsiednich mieszkań czy budynków. Uszczelniamy dokładnie wszelkie fugi i szczeliny w murach, ścianach oraz wykładzinach. Warto regularnie i dokładnie wietrzyć pomieszczenia i szafki, ponieważ karaluchy lubią wilgoć. Unikajmy pozostawiania wody w doniczkach czy wiadrach. Gdy do domu przywozimy nowy sprzęt elektroniczny, dokładnie go sprawdzamy, czy przypadkiem nie znajdują się na nim jaja karalucha. Towary używane natomiast dokładnie czyścimy przed domem. Ponadto warto codziennie wynosić odpady organiczne i resztki jedzenia, a wszelką żywność przechowywać w szczelnie zamkniętych pojemnikach.

Karaluchy w domu – jak wytępić?

Gdy zauważymy w domu karaluchy, najlepiej zgłosić się od razu do firmy, która zajmuje się tępieniem szkodników domowych. Niestety ciężko jest samodzielnie powstrzymać inwazję karaluchów, ponieważ owady te bardzo szybko się rozmnażają. Profesjonalna firma wykona dezynsekcję wszystkich pomieszczeń i zakamarków. Możemy również sami wykonać taki oprysk, ale należy być ostrożnym, ponieważ niewłaściwie przeprowadzony może być niebezpieczny, zwłaszcza dla dzieci, kobiet w ciąży czy osób starszych. Poza tym toksyczne substancje mogą dostać się do żywności.

W handlu znajduje się wiele różnych środków do zwalczania karaluchów. Popularna jest metoda żelowa, podczas której smarujemy wybrane miejsca specjalnym żelem na owady domowe. Te z kolei chętnie go zjadają, a po powrocie do kryjówki – giną. Pozostałe osobniki zjadają natomiast martwe karaluchy – i tym sposobem szybko zatruwa się cała populacja. Zwykle tą metodą pozbywamy się karaluchów w 10-15 dni. Poza żelową postacią, występują także trutki na karaluchy w formie ciekłej i stałej – działają one podobnie do trutki żelowej.

Kolejna metoda zwalczania karaluchów to fumigacja, podczas której używa się środków owadobójczych w gazie (tzw. bomba na karaluchy). Fumigacja jest zwykle stosowana jako metoda uzupełniająca tępienie karaluchów, a nie jako metoda podstawowa do zwalczania dużych populacji.

Niektórzy polecają także metodę cieplną – podczas niej nie używamy żadnych substancji chemicznych, więc jest to przyjazne dla środowiska rozwiązanie. Karaluchy tępi się poprzez uszczelnianie pomieszczenia oraz nadmuchiwaniu (z użyciem odpowiedniego sprzętu) gorącego powietrza wewnątrz niego, aby temperatura osiągnęła ok. 60°C.

Można także zastosować oprysk na karaluchy – w tym celu wykorzystuje się preparat w koncentracie, który należy rozcieńczyć. Przygotowany roztwór rozpylamy za pomocą opryskiwacza w miejscach, gdzie znajdują się gniazda karaluchów.

Poza środkami dostępnymi w sklepach, możemy wypróbować metody domowe, np. zastosować kocimiętkę (jej zapach jest bardzo intensywny i karaluchy nie mogą go znieść), liście laurowe (podobnie, jak kocimiętka – mają dla karaluchów zbyt mocny zapach) lub ocet z pieprzem.

Karaluchy w domu - forum - metody Internautów

Poniżej przedstawiamy także kilka metod, które są polecane na niektórych forach internetowych.

Karaluchy w domu - forum - sposoby
Karaluchy w domu - forum - sposoby

Ukąszenie karalucha – mity

Prawdą jest, że ukąszenie karalucha może być groźne dla naszego zdrowia, ale jak wokół każdego zjawiska, również na temat ukąszeń karaluchów powstało wiele mitów. Poniżej przedstawiamy najpopularniejsze.

Mit nr 1. Karaluchy akumulują promieniowanie

Karaluchy nie boją się promieniowania, ponieważ mogą je akumulować w swoim ciele. Ugryzienie karalucha może spowodować mutację. Czy to prawda? Tylko częściowo, ponieważ karaluchy są w stanie wytrzymać większą ekspozycję na promieniowanie (nawet 15 razy większą niż ludzie), ale nie są w stanie go akumulować, a tym bardziej powodować mutacji u ludzi poprzez ukąszenie.

Mit nr 2. Ugryzienie karalucha powoduje wstrząs anafilaktyczny

W ślinie niektórych owadów, np. komarów, os czy pszczół, znajdują się związki, które mogą powodować alergie w postaci świądu, łzawienia, duszności, a nawet wstrząs anafilaktyczny. Jednak karaluchy nie należą do gatunków, które mają do siebie ssanie krwi, więc prawdopodobieństwo wstrząsu anafilaktycznego jest niewielkie. Z drugiej strony wiele wydalin karaluchów, może powodować ataki alergiczne.

Mit nr 3. Włosy, paznokcie i woskowina ludzka to ulubione pożywienie karaluchów

To kolejny mit, który powstał, gdy pewni żeglarze podczas długiej podróży mieli liczne ukąszenia okolic oczu, uszu i opuszków palców. Karaluchy w pierwszej kolejności szukają jednak innego pożywienia – zwykle produktów spożywczych i wody/wilgoci. Gdy ich nie znajdują, dopiero wtedy sięgają po papier, tekstylia czy ludzką skórę.