Jak przebiega wizyta u proktologa?
Konsultacja proktologiczna to rutynowa wizyta lekarska, która rozpoczyna się od zebrania wywiadu z pacjentem. Podczas rozmowy lekarz precyzuje informacje dotyczące aktualnych dolegliwości, m.in. charakteru, czasu trwania czy podobnych epizodów w przeszłości, a także przyjmowanych leków i stwierdzonych chorób przewlekłych.
Podstawowym elementem każdej wizyty u proktologa jest badanie przedmiotowe, na które składają się: oglądanie i badanie per rectum (palpacyjna ocena kanału odbytu). Często już na tym etapie wizyty możliwe jest postawienie wstępnego rozpoznania, jednak w niektórych przypadkach konieczne jest użycie dodatkowych metod diagnostycznych.
Jakimi chorobami zajmuje się proktolog?
Choroby proktologiczne stanowią niemały problem zdrowotny, ponieważ spora część pacjentów zbyt późno zgłasza się do lekarza, gdy zmiany są w stadium zaawansowanym. Jest to związane przede wszystkim z lokalizacją chorób, która budzi poczucie dyskomfortu i skrępowania. Mimo tego błędnego przekonania, warto skonsultować się z proktologiem, którego profesją są m.in.:
- choroby proktologiczne, z których najczęstszymi są:
- choroba hemoroidalna,
- szczelina odbytu,
- ropień odbytu i przetoka okołoodbytnicza,
- torbiele włosowe,
- choroby onkologiczne, np.: rak odbytu,
- problemy estetyczne, np.: plastyka odbytu, fałdy odbytu,
- choroby czynnościowe, np.: nietrzymanie stolca, wypadanie odbytu i odbytnicy.
Objawy chorób proktologicznych są uciążliwe i nawracające, a z czasem nasilają się, coraz bardziej utrudniając codzienne funkcjonowanie. Najczęściej występują swędzenie i pieczenie odbytu oraz ból podczas wypróżniania. Szczególną czujność powinny wzbudzić dolegliwości, które mogą świadczyć o podłożu onkologicznym, tj.:
- zmiana rytmu wypróżnień, w tym naprzemienne biegunki i zaparcia,
- uczucie niepełnego wypróżnienia,
- zmieniony wygląd stolca, np. stolce ołówkowate,
- znaczna utrata masy ciała,
- ból i krwawienie w okolicy odbytu,
- widoczna krew lub śluz w kale.
Proktologia – dodatkowe metody diagnostyczne
W niektórych przypadkach konieczne jest poszerzenie diagnostyki o dodatkowe procedury medyczne. Należą do nich przede wszystkim badania endoskopowe, które dzieli się zależnie od zakresu wziernikowania przewodu pokarmowego na:
- anoskopia (badanie odbytu i końcowego odcinka odbytnicy),
- rektoskopia (badanie odbytnicy),
- sigmoidoskopia (badanie esicy),
- kolonoskopia (wziernikowanie jelita grubego).
W takcie badań endoskopowych możliwe jest pobranie wycinków do badania histopatologicznego, które pozwala na precyzyjnie postawienie ostatecznego rozpoznania. Uzupełnieniem diagnostyki jest także USG transrektalne (przezodbytnicze) czy manometria odbytu (ocena czynności zwieraczy odbytu).
Jakie są dostępne sposoby leczenia w proktologii?
Proces terapeutyczny chorób proktologicznych opiera się przede wszystkim na metodach zabiegowych. Ich uzupełnieniem jest leczenie zachowawcze, które głównie polega na zmianie stylu życia na bardziej aktywny, redukcji masy ciała, stosowaniu diety bogatoresztkowej i spożywaniu dużej ilości płynów. Dzięki nim możliwe jest złagodzenie objawów choroby.
Wśród zabiegów wykonywanych przez proktologa wyróżnia się m.in.:
- zabiegi wykonywane w ramach wizyty ambulatoryjnej:
- leczenie hemoroidów za pomocą gumowych podwiązek lub skleroterapii,
- chirurgiczne usuwanie fałdów odbytu,
- usuwanie zakrzepu brzeżnego odbytu,
- leczenie szczeliny odbytu przy użyciu toksyny botulinowej.
- oraz zabiegi wykonywane w trybie jednodniowym wymagające znieczulenia:
- leczenie hemoroidów przy użyciu metody laserowej,
- plastyka odbytu,
- laserowe lub operacyjne leczenie torbieli włosowych,
- leczenie przetok okołodbytniczych klasycznie lub z użyciem lasera,
- nacięcie i drenaż ropnia odbytu.
Konsultacja merytoryczna:
Wpis gościnny
