Maści na blizny pooperacyjne i potrądzikowe – wskazania i efekty

Blizny pooperacyjne oraz potrądzikowe to dwie najczęstsze grupy blizn, które różnią się genezą, charakterystyką oraz wymaganiami terapeutycznymi. Skuteczne leczenie tych blizn wymaga indywidualnego podejścia, uwzględniającego ich specyfikę oraz stopień zaawansowania.

Blizny pooperacyjne

Blizny pooperacyjne powstają w wyniku ingerencji chirurgicznej i często są głębokie, z tendencją do przerostu lub tworzenia bliznowców (keloidów). Ich leczenie wymaga zastosowania preparatów, które nie tylko wspomagają regenerację skóry, ale także zapobiegają nadmiernej proliferacji kolagenu, co jest główną przyczyną powstawania nieestetycznych zgrubień.

W terapii blizn pooperacyjnych najczęściej rekomenduje się stosowanie maści silikonowych oraz plastrów silikonowych, które tworzą na powierzchni skóry ochronną, półprzepuszczalną warstwę. Ta bariera zatrzymuje wilgoć, co sprzyja nawilżeniu blizny, poprawia jej elastyczność i ogranicza nadprodukcję kolagenu. Preparaty silikonowe, takie jak Sutricon czy Bliznasil, są dobrze przebadane klinicznie i wykazują wysoką skuteczność w redukcji zaczerwienienia, świądu oraz twardości blizn. Zaleca się rozpoczęcie terapii silikonowej już w drugim tygodniu po operacji, po całkowitym zagojeniu rany, i kontynuowanie jej przez co najmniej 3 miesiące, a w przypadku blizn przerostowych nawet do 6 miesięcy.

Dodatkowo, w leczeniu blizn pooperacyjnych stosuje się preparaty zawierające alantoinę, heparynę i wyciąg z cebuli (np. maść Contractubex), które działają przeciwzapalnie, rozluźniają tkankę blizny i wspomagają regenerację. Badania kliniczne wykazały, że łączenie terapii silikonowej z preparatami zawierającymi alantoinę i ekstrakt z cebuli może przynieść lepsze efekty niż stosowanie pojedynczych preparatów.

Blizny potrądzikowe

Blizny potrądzikowe powstają na skutek przewlekłych stanów zapalnych skóry i uszkodzenia jej głębszych warstw. Mają różnorodny charakter – od powierzchniowych blizn zanikowych, przez blizny typu icepick, boxcar, aż po blizny przerostowe. Ich leczenie jest bardziej złożone i wymaga zastosowania różnych metod, często łączonych ze sobą.

Wśród preparatów miejscowych najczęściej stosuje się żele silikonowe, które poprawiają nawilżenie i elastyczność skóry oraz zmniejszają widoczność blizn. Dodatkowo, preparaty zawierające alantoinę, heparynę oraz wyciąg z cebuli (np. Contractubex, Cepan) wspomagają regenerację i łagodzą podrażnienia. W terapii blizn potrądzikowych często wykorzystuje się także kremy z masą perłową, które działają rozjaśniająco i poprawiają koloryt skóry.

Ważnym elementem leczenia blizn potrądzikowych są zabiegi dermatologiczne i kosmetologiczne, takie jak peelingi chemiczne (np. z kwasem glikolowym lub TCA), mikrodermabrazja, mezoterapia mikroigłowa, laseroterapia frakcyjna CO2 czy karboksyterapia. Zabiegi te pomagają wygładzić powierzchnię skóry, stymulują produkcję kolagenu i poprawiają strukturę skóry.

Dodatkowo, stosuje się preparaty ze śluzem ślimaka, które zawierają alantoinę, kolagen i escynę, wspomagając regenerację i nawilżenie skóry. Kremy z wyciągiem z wąkroty azjatyckiej również wykazują działanie przeciwzapalne i regenerujące.

Zalecenia praktyczne

Rozpoczęcie terapii: Preparaty miejscowe na blizny pooperacyjne i potrądzikowe najlepiej stosować po całkowitym zagojeniu rany lub ustąpieniu aktywnego stanu zapalnego.
Regularność: Systematyczne stosowanie preparatów, minimum dwa razy dziennie, przez okres kilku tygodni do miesięcy jest kluczowe dla uzyskania efektów.
Ochrona przeciwsłoneczna: Blizny są wrażliwe na promieniowanie UV, dlatego należy chronić je przed słońcem, stosując kremy z wysokim filtrem SPF.
Konsultacja specjalistyczna: W przypadku blizn przerostowych lub bardzo widocznych blizn potrądzikowych warto skonsultować się z dermatologiem lub kosmetologiem, który może zaproponować odpowiednie zabiegi uzupełniające terapię miejscową.