Ashwagandha – działanie, stosowanie + RANKING preparatów

Ashwagandha (żeń-szeń indyjski) – charakterystyka rośliny

Ashwagandha (botaniczna nazwa: Withania somnifera”, czyli „wywołująca sen”; roślina nazywana jest także żeń-szeniem indyjskim) to roślina tradycyjnie wykorzystywana w medycynie hinduskiej i ajurwedyjskiej. Należy do rodziny psiankowatych, jak np. ziemniaki. Roślina ta od dawna jest stosowana jako środek zmniejszający poziom stresu i łagodzący niepokój. Ashwagandha jest ponadto jednym z adaptogenów – termin ten zaproponował w 1947 roku rosyjski naukowiec, który to opisał ashwagandhę jako roślinę służącą do uodparniania organizmu na szkodliwe czynniki zewnętrzne.

Ashwagandha porasta naturalnie regiony Indii, Afryki i Bliskiego Wschodu. Jako krzew osiąga nawet 1,5 m wysokości, natomiast owalne liście mierzą do 15 cm długości. Owoce przypominają kształtem jagody. Kwiaty są żółto-zielone i mają kształt gwiazdy. W celach leczniczych stosuje się zarówno kwiaty, jak i liście, nasiona i korzeń.

Botaniczna nazwa rośliny, czyli Withania somnifera, wskazuje na właściwości relaksacyjne rośliny. Jest ona także nazywana korzeniem somnifery, zimową wiśnią czy rasayaną.

Dawniej ashwagandhę stosowano m.in. do łagodzenia dolegliwości reumatycznych, zaparć, wzmacniania organizmu, leczenia chorób skóry czy załamania nerwowego. Roślina ta, według tradycyjnej medycyny, może bowiem poprawić naszą wydolność fizyczną i psychiczną, dzięki swoim właściwościom, które wynikają z unikalnego składu. Stanowi również naturalne remedium na stres, wpływa korzystnie na układ immunologiczny i neurologiczny, a także reguluje poziom kortyzolu i homeostazy. Niektórzy postulują także, że zapewnia równowagę hormonów tarczycy i zapobiega rozwojowi chorób zwyrodnieniowych.

Ashwagandha – skład rośliny

Ashwagandha ma cenne kwiaty, owoce, liście i korzeń. Ponieważ roślina jest zakwalifikowana jako adaptogen, spożywanie jej części może korzystnie wpłynąć na ogólną kondycję organizmu, zapewnić energię na odpowiednim poziomie, zachować naturalną równowagę. Roślina działa na organizm przeciwutleniająco i przeciwzapalnie, dzięki czemu jest on w stanie poradzić sobie z wieloma dolegliwościami. Właściwości ashwagandhy wynikają m.in. z występowania witanolidów w składzie, czyli steroidowych laktonów – to one sprawiają, że ashwagandha obniża ciśnienie krwi czy poziom glukozy oraz ma działanie przeciwnowotworowe czy antyseptyczne. Ashwagandha jest ponadto bogata w liczne flawonoidy, alkaloidy, aminokwasy i wiele cennych minerałów, m.in. wapń i żelazo.

Ashwagandha – właściwości wg medycyny ajurwedyjskiej

Ashwagandha, według medycyny ajurwedyjskiej, ma wiele zastosowań leczniczych, głównie sproszkowany jej korzeń. Jest on wykorzystywany jako środek wspomagający organizm w walce z wieloma schorzeniami. W medycynie tej stosowany jest wspomagająco m.in. w przebiegu:

• chorób infekcyjnych skóry,

• problemów ze snem,

• chorób reumatycznych,

• nerwicy i załamań nerwowych,

• zaburzeń depresyjnych,

• astmy,

• anemii,

• zaparć,

• gruźlicy,

• zaburzeń miesiączkowania,

• bielactwa,

• niewydolności nadnerczy,

• przewlekłych chorób wątroby,

• przewlekłego bólu kręgosłupa,

• przewlekłego zmęczenia,

• podwyższonego poziomu cholesterolu,

• podwyższonego poziomu glukozy we krwi.

Ponadto wg postulatów medycyny tradycyjnej, ashwagandha może wspierać odporność organizmu poprzez wspomaganie komórek mózgowych oraz hamowanie procesów ich degeneracji.

Wspomaganie pracy mózgu

W medycynie ajurwedyjskiej stosuje się sproszkowany korzeń ashwagandhy jako środek wspomagający organizm, wzmacniający go, dodający sił i witalności, a także wpływający korzystnie na pracę mózgu – poprawiając m.in. procesy pamięciowe i koncentrację. Według ostatnich badań rzeczywiście wykazano, że roślina ta może korzystnie wpływać na funkcje mózgu, jeśli chodzi o zaburzenia pamięci ogólnej i bezpośredniej – a konkretniej, zmniejszać objawy tych dolegliwości, szczególnie u osób zmagających się z zaburzeniami poznawczymi o łagodnych charakterze. Stosowanie ashwagandhy może poprawić umiejętność koncentracji i czas reakcji. Takie działanie ashwagandha zawdzięcza zawartości przeciwutleniaczy, które to chronią komórki nerwowe przed uszkodzeniami i zwyrodnieniami – a procesy te ostatecznie mogłyby doprowadzić np. do choroby Parkinsona czy Alzheimera. Przeciwutleniacze mają zdolność niszczenia wolnych rodników powodujących starzenie się organizmu. Dodatkowo ashwagandha bogata jest w tzw. witanolidy, czyli naturalne sterydy – głównie witanolid D oraz witaferyna A, które wspomagają wiele funkcji poznawczych mózgu człowieka.

Sproszkowany korzeń rośliny może ponadto stanowić skuteczny środek w walce ze stresem, przewlekłym zmęczeniem fizycznym i psychicznym.

Leczenie depresji

Ostatnie wyniki badań wskazują, że sproszkowana ashwagandha może stanowić dobry, naturalny środek regulujący nastrój u osób zmagających się z depresją kliniczną, co może być związane z działaniem obniżającym stężenie kortyzolu we krwi przez niektóre ze składników rośliny. Kortyzol jest wytwarzany przez nadnercza w sytuacji niskiej zawartości cukru w organizmie, a także w sytuacjach stresowych. Zwiększona permanentnie ilość kortyzolu w organizmie, może ponadto doprowadzić do gromadzenia się tłuszczu, co skutkuje otyłością brzuszną.

Stosowanie ashwagandhy może być poza tym pomocne w leczeniu depresji oraz łagodzeniu jej objawów jeszcze z jednego powodu: w badaniach na osobach odczuwających przewlekły stres dowiedziono, że ashwagandha może zmniejszać objawy choroby, podwyższać samoocenę i wzmacniać odporność na stres – naukowcy porównali jej działanie do imipiraminy (to lek antydepresyjny). Stosowanie ashwagandhy z tego powodu jest polecane, wg medycyny tradycyjnej, u osób cierpiących na depresję, chorobę afektywną dwubiegunową, schizofrenię, nerwicę, stany lękowe, chroniczny stres.

Profilaktyka przeciwnowotworowa

Według medycyny ajurwedyjskiej, korzeń ashwagandhy może mieć korzystne działanie profilaktyczne przeciwko rozwojowi nowotworów, dzięki m.in. hamowaniu przyrostu nowych komórek nowotworowych za sprawą witanolidów. Jednocześnie substancje te są bezinwazyjne dla komórek zdrowych. Ashwagandha może także przyspieszać procesy naturalnej śmierci chorych komórek, co również może pośrednio przyczynić się do zwalczania takich nowotworów, jak rak piersi, płuc, trzustki, jajnika, mózgu czy jelita grubego – jednakże należy zaznaczyć, że nie ma skuteczniejszego leczenia onkologicznego, niż leczenie operacyjne, chemioterapia, radioterapia i inne formy zaproponowane przez lekarzy. Nigdy nie powinno się na własną rękę stosować tzw. metod alternatywnych w leczeniu nowotworów, bez konsultacji z lekarzem – to on powinien postanowić o formie leczenia i ewentualnych metod wspomagających.

Według postulatów zwolenników medycyny alternatywnej, ashwagandha może przyczyniać się do zapobiegania rozprzestrzeniania się nowotworu na inne narządu (nacieki/przerzuty), a ponadto wzmacnia układ immunologiczny dzięki zawartości przeciwutleniaczy. Pretenduje zatem do środka, który również zmniejsza skutki uboczne środków przeciwrakowych, stanowiąc naturalny immunodulator. Jednakże tak jak wspomniałam, stosowanie jakichkolwiek środków, w tym także ashwagandhy, powinno być skonsultowane z lekarzem (niektóre zioła mogą bowiem zaburzać działanie leków stosowanych w terapii onkologicznej, nawet niwecząc szansę na wyleczenie).

Leczenie niepłodności

Ashwagandha w tradycyjnej medycynie stanowi naturalny afrodyzjak, który wspomaga leczenie dysfunkcji seksualnych i niepłodności – szczególnie u płci męskiej. Powstały badania, które potwierdzają taki wpływ ashwagandhy na płodność u mężczyzn zażywających tę roślinę regularnie, za sprawą zwiększenia poziomu antyoksydantów we krwi (co przekłada się pośrednio na wzrost liczby plemników i poprawę ich jakości). Ashwagandha może także zmniejszać stres oksydacyjny, co również korzystnie wpływa na płodność.

Roślina ta wpływa również pozytywnie na płodność u kobiet – naukowcy odkryli, że może wpływać na nią pośrednio, stymulując libido i redukując zaburzenia FSD.

Łagodzenie objawów menopauzy

W nielicznych badaniach wykazano korzystne działanie korzenia ashwagandhy w łagodzeniu objawów związanych z menopauzą, jednocześnie nie powodując niekorzystnych skutków ubocznych w grupie badanych kobiet.

Obniżanie poziomu cukru we krwi

Ekstrakt z korzenia ashwagandhy może obniżać poziom glukozy we krwi, wspomagając tym samym leczenie cukrzycy oraz jej zapobiegając. W niektórych badaniach wykazano nawet porównywalną skuteczność suplementacji ashwagandhy z lekami doustnymi. Swoje właściwości w kierunku cukrzycy roślina ta zawdzięcza m.in. zwiększaniu wrażliwości na insulinę w komórkach mięśniowych, a także wpływając korzystnie na produkcję insuliny. Dodatkowo działanie to jest spotęgowane obecnością flawonoidów, które wykazują działanie hipoglikemiczne.

Łagodzenie bólu stawów

Ashwagandha – jako adaptogen – może działać przeciwzapalnie na organizm, chroniąc m.in. przed uszkodzeniami chrząstek czy zwyrodnieniem stawów. Zmniejszając natomiast stan zapalny, obniżane są również takie markery, jak białko C-reaktywne (CRP), które istotnie przyczynia się do zwiększenia ryzyka zachorowania na choroby serca. Działanie przeciwzapalne tłumi również prozapalne cytokliny. Przyjmowanie ashwagandhy może zatem złagodzić rozwój stanów zapalnych w stawach, zmniejszający tym samym dolegliwości bólowe.

Wzmacnianie układu odpornościowego

Picie ashwagandhy lub przyjmowanie jej w postaci suplementu z wyciągiem z korzenia, może wzmocnić także funkcje odpornościowe organizmu, dzięki zawartości substancji pobudzających aktywność naturalnych komórek zwalczających infekcje wirusowe, bakteryjne i grzybicze. Żeń-szeń indyjski wzmacnia układ odpornościowy, zwiększając wytwarzanie immunoglobulin.

Wspomaganie układu pokarmowego

Ashwagandha poleca jest w medycynie chińskiej osobom, które mają problemy z układem pokarmowym – szczególnie, jeśli chodzi o pracę żołądka i wątroby. Korzeń tej rośliny zawiera bowiem substancje, które chronią organizm przed stresem i tym samym pośrednio przed rozwojem m.in. choroby wrzodowej żołądka. Dodatkowo dzięki witanozydom oraz sitoinozydom, ashwagandha może mieć działanie ochronne względem substancji toksycznych, np. metali ciężkich. Wskazuje się także na działanie wspomagające regenerację wątroby – niektórzy postulują nawet skuteczność podobną do sylimaryny pozyskiwanej z ostropestu plamistego. Ponadto ashwagandha reguluje poziom pH w organizmie, co przyczynia się do ochrony jelit przed zaburzeniami.

Zwiększanie masy mięśniowej i siły

Korzeń indyjskiego żeń-szenia może być skutecznym środkiem wspomagającym zwiększanie masy mięśniowej i siły. Badania wykazały, że w przypadku mężczyzn spożywających wyciąg z korzenia przed każdym treningiem, doszło do znacznego przyrostu masy mięśniowej oraz nastąpił wzrost ich siły już po kilku tygodniach regularnego stosowania. Dodatkowo suplementacja zwiększyła efekty, jeśli chodzi o redukcję tkanki tłuszczowej. Ponadto spożywanie ashwagandhy może przyczynić się do zwiększenia stężenie testosteronu u mężczyzn. Roślina wpływa również korzystnie na regenerację po treningu – co zaobserwowano w badaniach naukowych (odnotowano niższy poziom zmęczenia i mniejsze ryzyko uszkodzenia mięśni w trakcie treningu).

Badania wskazują również na działanie zwiększające wytrzymałość sercowo-oddechową organizmu, przez co korzeń z ashwagandhy jest polecany także sportowcom, zwłaszcza biegaczom.

Obniżanie poziomu cholesterolu

Żeń-szeń indyjski (witania ospała) pomaga obniżać poziom złego cholesterolu LDL we krwi oraz poziom trójglicerydów. Tym samym roślina może istotnie zmniejszyć ryzyko związane z chorobami sercowo-naczyniowymi, m.in. miażdżycy, udaru mózgu czy zawału serca.

Poprawa pracy tarczycy

Według medycyny ajurwedyjskiej, korzeń ashwagandhy w proszku może wspomóc istotnie pracę tarczycy, szczególnie w niedoczynności. Badania wykazały bowiem pośrednie działanie wspomagające tarczycę, za sprawą działania adaptogennego, a także bezpośrednie – normalizując gospodarkę hormonów u pacjentek z niedoczynnością. Stosowanie suplementacji ashwagandhą przyczyniło się zwłaszcza do poprawy poziomu TSH oraz tyroksyny T4. Ponadto wyciąg z korzenia tej rośliny zawiera substancje przeciwutleniające – a te stymulują aktywność tarczycy. Wskazuje się jednak, aby nie stosować korzenia ashwagandhy w przypadku osób zmagających się z chorobą Gravesa-Basedowa.

Wspomaganie nadnerczy

Funkcjonowanie nadnerczy, czyli hormonów wytwarzających odpowiedzi m.in. na adrenalinę i kortyzol, w dużej mierze zależy od poziomu stresu, na jaki jesteśmy narażeni – ten może doprowadzić do zmęczenia nadnerczy, a niewydolność tego organu z kolei, prowadzi do poważnych zaburzeń w całym organizmie, m.in. do niepłodności czy obniżenie stężenia hormonu DHEA. Spożywanie korzenia z ashwagandhy może przyczynić się do odzyskania naturalnej równowagi hormonalnej i zmniejszyć poziom zmęczenia nadnerczy. W połączeniu ze zdrową dietą, nadnercza będą dzięki temu funkcjonować znacznie sprawniej.

Leczenie bezsenności

Ashwagandha może również pośrednio leczyć bezsenność i inne zaburzenia snu wynikające m.in. z szybkiego stylu życia i narażeniu na ciągły stres. W tym celu w medycynie chińskiej zaleca się stosowanie zarówno korzenia, jak i liści ashwagandhy. Wskazuje się na poprawę jakość snu, jednak konieczne są dalsze badania, aby jednoznacznie twierdzić o takim wpływie.

Ashwagandha – czy rzeczywiście działa? Przegląd badań naukowych

Powyższe właściwości, jak zaznaczyłam wcześniej, postulują zwolennicy medycyny ajurwedyjskiej i jej propagatorzy – niektóre z nich są potwierdzone badaniami naukowymi, ale wiele takich podstaw nie posiada. Jak zatem naprawdę działa ashwagandha? Roślina ta z pewnością ma wiele cennych składników o działaniu prozdrowotnym – szczególnie mowa o laktonach steroidowych, czyli witanolidów. W roślinie znajdują się również cenne flawonoidy oraz alkaloidy. Mimo to, roślina niekoniecznie ma aż tak szerokie zastosowanie, jak twierdzą zwolennicy medycyny alternatywnej – niestety brakuje wiarygodnych danych naukowych na potwierdzenie takich efektów. Wśród właściwości zdrowotnych, które rzeczywiście mają potwierdzenie w wielu badaniach (niektóre właściwości nie mają w ogóle potwierdzenia w badaniach, bądź badań jest niewiele lub są niskiej jakości – np. zlecone przez producenta suplementu), wymienić można:

• łagodzenie stresu,

• łagodzenie niepokoju i lęku.

Jak widać, lista nie jest zbyt długa. Inne postulowane właściwości lecznicze ashwagandhy nie zostały jak na razie w sposób wystarczająco wiarygodny potwierdzone. Dostępne publikacje odnośnie niektórych właściwości są co prawda liczne, ale nierzadko są one bardzo kiepskiej jakości – np. badania zostały wykonane na małej grupie badawczej. Z takich badań niestety nie można wyciągać wniosków na temat skuteczności stosowania preparatów z ashwagandhą w celach leczniczych. Badania te dotyczą głównie korzystnego wpływu na funkcje poznawcze, układ immunologiczny czy płodność.

Istnieją także badania kliniczne wskazujące na pozytywne działanie żeń-szenia indyjskiego na gospodarkę lipidową oraz węglowodanową, a także na poprawę wydolności i wydajności podczas treningu. Suplementacja tej rośliny zwiększa, według niektórych badań, redukcję tkanki tłuszczowej podczas ćwiczeń oraz wspomaga regenerację organizmu po treningu. Są to obiecujące właściwości, jednak na razie badań jest zbyt mało, aby można było je jednoznacznie stwierdzić.

Na zwierzętach udowodniono ponadto właściwości przeciwbakteryjne ashwagandhy, antyoksydacyjne oraz przeciwnowotworowe – nie potwierdzono jednak takich właściwości w badaniach klinicznych, więc jak na razie nie możemy stwierdzić, czy takie działanie w stosunku do organizmu człowieka rzeczywiście występuje.

Ashwagandha – jak dawkować?

Ashwagandha występuje przede wszystkim jako suplement diety w postaci:

• wyciągu z liści,

• ekstraktu z korzenia,

• sproszkowanego korzenia,

• tabletek,

• kapsułek.

Istotne jest, że niezależnie od formy, ashwagandhy nie powinno się suplementować dłużej niż przez 3 miesiące.

Preparaty dostępne na rynku w postaci suplementu diety, zwykle zawierają od 300 do 500 mg eksktraktu w dziennej porcji – jest to ilość wystarczająca. W zależności od tego, jaki jest rodzaj preparatu, zazwyczaj zalecane jest przyjmowanie 1-2 kapsułek dziennie. Jeśli natomiast sięgamy po sproszkowaną roślinę, nie powinno się przekraczać dobowej dawki na poziomie 3 g. Należy ponadto sprawdzić zawartość witanolidów w preparacie – obecnie dopuszcza się dobową maksymalną dawkę tych substancji na poziomie 10 mg.

Jak spożywać ashwagandhę? Jak ją pić?

Jeśli sięgamy po sproszkowaną ashwagandhę, warto przyjmować ją z innymi napojami lub potrawami, gdyż ma dość nieprzyjemny zapach. Będzie doskonałym dodatkiem do koktajli czy zup typu krem. Można również przygotować napój mleczny (ciepły) z dodatkiem ashwagandhy. Poniżej przedstawiam ciekawy przepis na napój mleczny o nazwie „księżycowe mleko”, w którym wykorzystany jest sproszkowany korzeń ashwagandhy. Napój ten ułatwi zasypianie, więc warto pić go przed snem. Potrzebne składniki:

• 250 ml mleka,

• łyżeczka miodu,

• 1/2 łyżeczki kurkumy,

• 1/2 łyżeczka cynamonu,

• 1/2 łyżeczki sproszkowanego korzenia ashwagandhy.

Przygotowanie: mleko podgrzewamy i dodajemy wszystkie składniki – poza miodem. Mieszamy do rozpuszczenia. Miód dodajemy na koniec, gdy mleko ostygnie – aby zachować więcej cennych składników. Przepis można modyfikować, dodając np. kakao czy imbir.

Dużą popularnością cieszy się także przepis na smoothie z ashwagandhą. Do jego przygotowania potrzebujemy:

• 2 szklanki szpinaku,

• 250 ml mleka,

• 1 szklankę borówek,

• 1 banan,

• 1 łyżkę oleju lnianego,

• 1/2 łyżeczki sproszkowanego korzenia ashwagandhy,

• 1/4 łyżeczki cynamonu.

Przygotowanie: składniki wrzucamy do pojemnika blendera i dokładnie miksujemy. Możemy dodać dowolne składniki – według upodobań.

Jeśli stosujemy roślinę w postaci kapsułek lub tabletek, należy przyjmować ją według zaleceń producenta odnośnie dawkowania suplementu.

Aby uzyskać efekty ze spożywania ashwagandhy, konieczne jest stosowanie jej przez okres 6-8 tygodni (maksymalnie 3 miesiące).

Jaki wybrać dobry suplement z ashwagandhą? Analiza + RANKING

W aptekach oraz sklepach z ziołami aż roi się od preparatów z ashwagandhą (witanią ospałą). Wybór jest na tyle duży, że można pogubić się w natłoku informacji i wybrać dobry suplement. Czym powinien charakteryzować się dobry preparat? Przede wszystkim zwróć uwagę na poniższe 3 wskazówki:

• Standaryzowany ekstrakt: aby w pełni wykorzystać prozdrowotne działanie ashwagandhy, wybierz preparat, który zawiera standaryzowany ekstrakt z rośliny, gdyż standaryzacja oznacza, że mamy gwarancję na zawartość konkretnej ilości substancji czynnej w produkcje. Jeśli zatem jedna kapsułka zawiera 500 mg ekstraktu z ashwagandhy standaryzowanego na 10% witanolidów, w kapsułce znajduje się 50 mg witanolidów. Jeśli natomiast nie ma informacji o standaryzacji, nie mamy gwarancji, że tyle substancji czynnej znajduje się rzeczywiście w produkcie.

• Produkt znanego producenta: wybierają suplement diety, warto sięgnąć po produkt od znanego producenta, a nie firmy, o której słyszymy po raz pierwszy – zmniejszamy tym samym ryzyko, że trafimy na preparat niskiej jakości i z małą zawartością korzystnych substancji.

• Prosty skład: wybierając preparat zwróć uwagę na substancje dodatkowe. Im prostszy skład, tym suplement będzie lepszej jakości. Wybieraj preparaty bez sztucznych zapychaczy i zbędnym dodatków. Unikaj również dodatków sztucznych konserwantów, substancji słodzących, barwników oraz wypełniaczy. Dobry preparat będzie miał krótki skład, zawierając poza ashwagandhą np. inulinę, leucynę i celulozę roślinną.

• Substancje wzmacniające działanie ashwagandhy: istnieją badania dowodzące, że działanie ashwagandhy może być silniejsze przy przyjmowaniu jej z innymi ziołami adaptogennymi, takimi jak żeń-szeń czy bakopa.

Jakie preparaty dostępne na rynku są godne uwagi? Zobaczcie poniżej kilka propozycji – to subiektywny ranking naszego portalu.

1. Olimp Gold Asghwagandha

Preparat zawiera 30 kapsułek. Cena wynosi ok. 15-25 zł. Dawkowanie: 1 kapsułka na dobę. W 1 kapsułce znajduje się 300 mg standaryzowanego ekstraktu z ashwagandghy (withania somnifera L.) na witanolidy w wysokości 5% (15 mg).

Poza tym w składzie znajdziemy celulozę mikrokrystaliczną, substancje przeciwzbrylające, dwutlenek krzemu, barwnik E 171 oraz żelatynę.

Dawka ashwagandhy jest w tym preparacie wysoka, podobnie jak standaryzowana zawartość witanolidów.

2. Naturell Ashwaganda

Preparat zawiera 60 tabletek. Cena wynosi 15-25 zł. Dawkowanie: 1 tabletka na dobę. W preparacie znajduje się 140 mg ekstraktu z ashwagandhy, przy czym standaryzowany jest on na min. 7% witanolidów.

Poza tym w składzie znajdują się substancje wypełniające, takie jak fosforany wapnia, żel celulozowy oraz celuloza mikrokrystaliczna. Dodatkowo skład zawiera substancje glazurujące, dwutlenek krzemu, barwnik, sole magnezowe kwasów tłuszczowych, hydroksypropylometylocelulozę.

Dawka w tym preparacie jest na dobrym poziomie, podobnie jak i zawartość witanolidów. Na plus także korzystna cena.

3. Swanson Ashwagandha

Preparat zawiera 60 kapsułek. Cena wynosi ok. 25-35 zł. Dawkowanie: 1 kapsułka na dobę. W preparacie znajduje się 450 mg ashwagandhy. Standaryzacja wynosi min. 2,5% witanolidów (11,25 mg).

Poza tym w skład jest prosty i nie zawiera zbędnych substancji. Znajdziemy w nim: żelatynę, środek zagęszczający oraz substancję wypełniającą.

Dawka w tym preparacie jest na dobrym poziomie, podobnie jak i standaryzacja. Na plus krótki, prosty skład, bez zbędnych wypełniaczy. Cena również korzystna.

Ashwagandha – przeciwwskazania do stosowania

Czy każdy może stosować ashwagandhę? Generalnie roślina ta jest uznawana za bezpieczną, ale w niektórych przypadkach konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności lub całkowicie zrezygnować z jej przyjmowania. Szczególną ostrożność powinny zachować przede wszystkim osoby przyjmujące inne leki. Należy wiedzieć, że zioła i suplementy mogą wchodzić w interakcje z lekami, także należy skonsultować z lekarzem ich stosowanie. Bezwzględnie ze stosowania ashwagandhy powinny zrezygnować kobiety w ciąży, gdyż grozi to nawet poronieniem. Ponadto suplementów z ashwagandhą nie powinny stosować:

• dzieci,

• kobiety karmiące piersią,

• osoby stosujące leki nasenne,

• osoby przyjmujące leki przeciwpadaczkowe,

• osoby przyjmujące leki uspokajające z grupy benzodiazepin i inne,

• osoby przyjmujące leki immunosupresyjne,

• osoby przyjmujące leki przeciwcukrzycowe (ashwagandha może nasilać efekt hipoglikemiczny),

• leki na nadciśnienie (ashwagandha może obniżać ciśnienie krwi),

• leki na hormony tarczycy (roślina ta może nasilać produkcję endogennych hormonów tarczycy, zatem wraz z innymi lekami, ashawagandha może komplikować stabilizację gospodarki hormonalnej).

Czy ashwagandha szkodzi? Skutki uboczne i działania niepożądane

Często pomijany jest problem potencjalnego niebezpieczeństwa stosowania ziół i preparatów na ich bazie. Zwykle sądzimy, że produkty naturalne (roślinne) są dla nas na pewno bezpieczne – niestety jest nieco inaczej i często preparaty roślinne, tak samo, jak i leki syntetyczne, mogą powodować różne niebezpieczne reakcje niepożądane. Organizm człowieka nie jest w stanie bowiem odróżnić, czy dostarczono mu naturalną, czy sztuczną substancję.

Badania wskazują, że stosowanie w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące preparatów na bazie witanii ospałej w dopuszczalnych dawkach jest bezpieczne, jednak w badaniach opisano przypadki uszkodzeń wątroby po przyjmowaniu ashwagandhy. Odnotowuje się także inne skutki uboczne, m.in. wymioty i nudności, problemy żołądkowe i jelitowe, zaburzenie działania leków oddziałujących na OUN (ośrodkowy układ nerwowy).

Ashwagandha – ile kosztuje? Cena proszku i kapsułek

Ceny ashwaghandy w suplemencie zaczynają się już od 15-16 zł za opakowanie zawierające 30 kapsułek/tabletek – takie opakowanie wystarcza na miesięczną kurację. Ashwaganda sproszkowana natomiast jest dostępna w cenach od 20-25 zł za 100 g (z reguły im większe opakowanie tym niższa cena za 100 g).

Cena zależy m.in. od składu preparatu, pojemności opakowania, pochodzenia surowców, a także od producenta. Na rynku dostępne są m.in. suplementy w postaci kapsułek, sproszkowany korzeń, herbaty z dodatkiem korzenia ashwagandhy. Najtaniej dostępna jest ashwagandha w wersji nieekologicznej. Warto jednak sięgać po ekologiczny preparat, najlepiej w naturalnej formie – w proszku. Dzięki temu mamy pewność, że kupujemy 100% ashwagandhę, a nie tylko pewien jej procent i w większości substancje dodatkowe.

Bibliografia

• Uchwała nr 4/2020 Zespołu do spraw Suplementów Diety z dnia 7. lutego 2020 r. w sprawie wyrażenia opinii dotyczącej stosowania Withania Somnifera (L.) Dunal jako składnika suplementów diety.

• „Withania somnifera (L.) Dunal”. Tropicos. Missouri Botanical Garden. Retrieved 25 Feb 2012.

• Kędziela B.,Przegląd czasopism zagranicznych. Nowości bibliograficzne, „Postępy Fitoterapii” 2013, nr 3

• Schrott E., Ajurweda na co dzień. Naturalne metody osiągnięcia doskonałego zdrowia. Warszawa 2000.

• Kumar A., Kalonia H., Protective Effect of Withania Somnifera Dunal on the Behavioral and Biochemical Alterations in Sleep-Disturbed Mice (Grid Over Water Suspended Method), Indian J Exp Biol 2007 Jun;45(6):524-8.

• M. Połumackanycz, A. Forencewicz, M. Wesołowski, A. Viapiana, Ashwagandha (Withania somnifera L.) – roślina o udokumentowanych właściwościach prozdrowotnych, "Farmacja Polska", nr 76 (8) 2020.

• Obidoska G., Sadowska A., Rośliny o działaniu adaptogennym, „Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin” 2004, 233, 163–171.

• Wolski T., Baj T., Ludwiczuk A. i wsp.: Surowce roślinne o działaniu adaptogennym oraz ocena zawartości adaptogenów w ekstraktach i preparatach otrzymanych z rodzaju Panax. Postępy Fitoterapii 2009; 2: 77–97.

• G. L. Gupta, A. C. Rana, Withania somnifera (Ashwagandha): A Review, "Pharmacognosy Reviews", nr 1 (1) 2007.

• „Ashwagandha”. MedlinePlus, US National Library of Medicine. 28 August 2020.